Kından Sıyrıldı Hançer Şiiri - Ozan Efe

buğulanır gözüne puslu sabahla başlar
yüreğimden dökülür acıtır öksürüğüm
söyleyemem derdimi bedenim ağılanır
püskürüğüm yeldedir emsiz ağrılarıma

hırçınlığım geçerse durulurum bir ana
yorulurum astımım kabarıverir birden
yana devrilirim de gidiş yönüm değişir
soluk soluğa kalır yeniden doğrulurum

dört nala geçince can dökülür kepir yola
yıkılmadan tutunur havli salar yığındım
serildiğim yerde dur dinleneyim beni ört
değindim sığ sularda kulaç atabilseydim

sevi yokuşundayım çıkamadım bir türlü
içeriğinde durgun kabataslak çırpındım
pütürlü elde nasır kan toplamadan önce
yeşilliğinden morca yordum uç arığında

bir yaşta odaklandım ötesinde karanlık
can burnumun ucunda ele geçiverecek
dağıldım sanıyordum dökülünceye kibir
göçüverecek derken nice cana yollandı

ozan efem dediğim geldim geçiyordumsa
uzağa düşecektir gelen selamı candan
yordumsa bağışlayın ömür bedestenine
kından sıyrıldı hançer değdiği yeri yakar
020811denizligülceçaprazlama