Yalnızlığın uçurumunda oturup
Ufka daldım ve gidişine iki satır yazdım.
Güneşin battığı yerden rengârenk
Gökyüzünde kanat çırpınışını izledim... Özlemin.
Kınalı kekliğin narin sesinden nağmeler dinledim.
Notalarında hasret vardı,
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta