Yol var yürünecek, gidilecek fikirlerin izinde!
Bakıyorum etrafa gözlerim ışıl ışıl, gün sıcak
içi saran nefes gibi basar ayak yerlere.
Güdüme çekimli fiilleri
yıkarak ey! Yırtarak hep, aşarak;
kendimle çıkıyorum
kefenle arama mesafe koyduğum kadar.
Farklıyız; nüktesinde, noktasında, virgülünde
mizaca giren hokkalarca mürekkebin
şeklinde farklıyız! Gülüşün, anlamın icrasında
çok zaman aynıyız ama acılarda biz!
Patladıkça dağılan ceset, payımıza düşen ihanet
bulduğumuz reva da ölürken aynıyız sadece!
Görüyorum: bu hıncı
Duyuyorum: hep acı
Taşıyorum kanlar içinde
ruhumun son sonatını! ..
Var yoluna hey adın yürüsün, sen yürü
merhamet mayınlı bir kucaktır!
Düş hayatın yakasından bir ateş ortasına
ruh yürüsün muradına
kınadır bu ölüm, kanlar içinde kanlar!
Yol var yürünecek, yol var daha! ..
Kayıt Tarihi : 12.10.2015 12:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!