Kin Ve Öfke Şiiri - Sevinç Kavuk

Düşmanlarımız kindir bizim!

Öç alma amaçlı gizli düşmanlıktır kin
Çekilen acı ve korkulara, kıskançlığın
gölgesi henüz düşmüş değil…
Ayrılmaya sebep oldu diye gizli gizli
Öf öf öf! Bakın çaldığı makama şimdi
Kızacak birilerini bulmakta zorlanmıyor
Birşeyler de bulup buluşturuyor üstelik
Kin bağlayacak nedenler diye ince ince
Öf öf öf! Söylenir basit, battıkça batarak da

Kamu âlem birdir demek erdemlik
Garezlenmek yüreksizlik, korkaklık

Al yanaklarından anlaşılamazsa bile bu
Sözü verir ele, davaranış, bakış, hışırtısı da
Beslenen kinin şekli, rengi, o dozu...
Yaşadığımız dünyayı sevdiğimizin de aynası
Bir iki kişiye, şeye yaşatılır kin duygusu ama
Öf öf! Ne çabuk dağdan çığ olup yuvarlanır
Kendine öcünü kendinden almak bu aslıyla
Öc alıncaya kadar kinden vazgeçmemenin
Kısır döngüsü mide bulandırır, baş döndürür
Kinin dostudur dolaylı anlatı şu kinaye
Kindarlığın heybesi de bir dolu ki...öf öf öf!

Ne acılık oldu bunu görmezlikten de gelme
Halbuki erdemlikti bir iki kez hoşgörü

Öfke makamı da bir o kadar hoş
Bağırıp çağırmak insanı rahatlatır diye
Öfkesi baldan tatlı olduğuyla...eyvallah!
Habire yenilen birinin gazabına uğrama
Öfkesi çorap söküğü gibi kabarır ha kabarır
Her öfkeleniş hep yeni elektrikle dolar
Toprak hattı döşemek burda da yanlış olmaz!

Öf öf öf! Öfke kin bir arada bak hele
Dağları çatlatacak sanıyor…

Nisan bir 2006