Geçmişim geç artık! bıraksana beni...
Bu hali idrak, akıl, hiç almıyor
Sigaram , tüterken yaksana beni?
Elimdeki o iki iz ,beni salmıyor
Başıma gelmeyen mi kaldı kaderden
Tekme yemedik hangi gönülden,yerden
Elemim acı çekiyor hüzün kederden
Tek veda müsveddesi ile kalmıyor...
Korkuyorum ölmemekten inan ecelden
Inanmazsan da eğer ne gelir elden
Ne dilden care var ne darb-ı meselden
Ne Karakoç ne Fazıl benle olmuyor...
Revolver ve tek kurşun çözecek gibi
Aynadaki çatlak tek savaş galibi
Mermi yoksulluğun mutlak sahibi
O bile kemiğe, ete dalmıyor
Kendimdir kendime şafiyle kahhar
Belki de çözüm basit, intihar!
Denizle Sönmez gönlümdeki hâr
Ölsem, azrail bile bana gelmiyor...
Bir Ecevit vardı aynada boğulan
Onun acısı bu şiirde dağılan
Sonunda yine, yeniden doğulan
Bir ölüm varmış, kendi bilmiyor
Tonyukuk son şiirler ölmeden önce
Bir kadında yeniden doğmadan tence
Gel... Savcı olup, kahve bitince
Geçmiş Kırk gelecek ile dolmuyor...
Tonyukuk. E.v.
18 Eylül 04.09
Kayıt Tarihi : 18.9.2018 04:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!