Toprağa düşerken notunu tarih,/ kan ve nefret
Ölürken Çocugun gözlerindeki masumiyet
Alınan nefes, geçen zaman
Kimliğim değil sorgulanan
Utancım
ölü gözlerini doğrulturken çocuklar
saklanmaya yeltenen .../insanlığım
Çaresizliğim,
yüreğimdeki yangın,cevabını bulamadıklarım
gözlerimin şahit oldukları
Kendi mezarını kendi elleriyle kazıyor artık .../ çocukluğum
Ve arşivime her saniye ölü gözleri düşmekte çocukların
Hiç bu kadar çaresiz hiç bu kadar hiç bu kadar...
Ve levki
o gözleri silme şansın olmayacak ömürden
Hediyen defnedemediğim nefretim
köşe bucak saklanan insanlığım.../ ve kişiliğim
tarifi yok, masum büyümeyecek sakat vücudum
kesip kesip doğrarken bombalarken ... /
Bir sonraki füze'yi bekliyor.../Kalan yarım
öfke kardeşliği tek mirasın
Kin pazarlarken
UNUTMA
kin olacaktır .../ Tediye
ve ödenir her borç faiziyle...
Vur ki Çocuklar büyümesin./
ölürken masumiyetleri,büyürken nefretleri...
His Kaybı
11.1.2009 01:55:00
Kayıt Tarihi : 29.5.2024 16:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!