Yalnızlık ağacında kuruyan bir yapraksın sen
Sonbaharda Çöpçülerin söve söve süpürdüğü
Gözlerinin renginden esinlendiği topraksın üzerine basılan
Ölünce kavuşulacak olan
Ölünce değeri anlaşılan
Sen bana göre bir damla susun insanlığı yaşatan
Yaşattıkça boşa akıtılan
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta