Kimseyi Tanımam Şiiri - Midayet Kara

Hep doğru yolda yürürüm, etsemde zarar
Ölüm fermanımı yazıp, verseler karar
Ben böyle çektikten sonra, ne işe yarar
Doğru yolda yürürüm, kimseyi tanımam

Saygıda kusur etmem, herkesi dinlerim
Yalanı hiç sevmem, doğruluğu yeğlerim
Aklım fikrim birdir, bildiğimi söylerim
Doğruyu söylerim, yalancıyı tanımam

Etraf hain dolu, bize böyle ne oldu
Yetimin hakkını yiyen, parayı buldu
Fakir fukara aç kaldı, iş arar oldu
Haklının yanındayım, haksızı tanımam

Fakirden alırlar, başına vura vura
Yandaşlara iş verirler, çekilmez kura
Gariban yolunu şaşmış, yol sora sora
Fakirin yanındayım, zengini tanımam

Fakir fukaranın, beladan kalkmaz başı
Aslanın ağzında onun, ekmeyi aşı
İş veren işten kovdu, kalmadı bir işi
İşçi yanındayım, iş vereni tanımam

Alın teri emekçinin, verilmez değer
Yoksulluk belini bükmüş, boynunu eğer
Alın terini yiyen, hükümetmiş meğer
Emek yanındayım, hükümeti tanımam

Böyle yaptıklarına, namerdim şaşarsam
Bütün zorlukları, sizler ile aşarsam
Ne olur durdurun, yanlış yolda koşarsam
Doğru yolda yürür, başka yolu tanımam

Darmadağın ettiler bizi, hayat zor be
Gariban çocuğunu, gönderirler harbe
Milletin alın terine, vurulur darbe
Millet yanındayım, darbeciyi tanımam

Yıllardır yanlış yaparlar, birikti kinim
Yapılanlar yeter, sabrım taşıyor benim
Bir gün bu devran dönecek, unutma derim
Hak hukuk yanındayım, kimseyi tanımam
(1465) Nisan 2022