Unutulsana benden...
Avuçlarımdan kayan hayat ve sahipsiz bir beden,
kendine ve bedenine hükmedemeyen bir ben…
Cam kırıkları avuç içlerimde,
gözlerim şafak söküyor…
Cam kırıklarıyle bir uğraş bu,
sadece sızlıyor bir yerlerim…
Umutlar sanki kuytularda ve yalnızlık bir süngü içimde…
bir utangaçlık bu,
kendine
bedenine…
Ve de yalnızlığına…
Değmesin artık süngü uçları kimsesizliğime…
Ve
yalnız bıraksınlar gözkapaklarımı yaşlarıyla…
Bana ait olsun her şey,
gülmek ve de ağlamak…
Sahipsiz bir beden olmak istiyorum…
Ve
sahiplenmek istiyorum…
Unutulmuşluklar sarsın rüyalarımı…
Ve
öksüz bir kuzu sesi duyulmasın…
Ben buyum…
Sadece bezgin,
sedece uykusuz,
sadece yorgun,
sadece unutulmuş bir ruhla,
bir bende hayatın bütün kaygan ipleri,
elimde…
İçim kayıyor…
Ve
dünyanın haber yok…
Kimsesizliğim hep yüzüme vurulan,
sen nerdesin ey yar,
nerdesin?
Bütün kırbaçları bedenime vuran beden…
Bitirilmiş bir yol bu yaşamak,
başlayan bir yol bu sakinlik…
Ve
umut
ve
sen
bir mahvolmuş bir ben…
Nerdesin
tutsana beni,
unutsana beni,
unutulsana benden,
yeni ümitler açılsın içimden,
bıraksana beni,
ey yar…
Ey kimsesizliğimin sahibi…
Bir yoksunluk kıskacı bu sebep…
Yok oluşa bir diklik bu,
bu yürüyüş,
ve
sen
sahipsizlik uykularında
ve ben,
yitiklik yolcusu…
Bir sancıdır bu,
hissettiğim zaman,
zaman.
Zaman,
zaman ne olduğunu,
bilmediğim...
Bir rüya olsan,
şaşkın uyanırdım...
Ama
sadece bir acısın
bir bentten akan...
Bir de bunu yazmaktan ziyade
yüzüne
söyleyebilsem...
İşte o,
zaman var ya
içimden lavlar akacak
bir bilsen...
Sadece bir beni bilsen,
o
bile
yetecek
bir bilsen...
Ve sahipsiz bir ölü bakışlar,
yollarda kümeleşmiş,
ve ben
kırılgan bir duruşla bakınıyorum yarına…
Mustafa Yılmaz 4
Kayıt Tarihi : 13.8.2009 14:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yollarda kümeleşmiş,
ve ben
kırılgan bir duruşla bakınıyorum yarına…
Çok harika be üstadım.Sizi okumanın zevki başka.O kocaman yüreğinize sağlık.MÜKEMMEL.....Saygılar sunuyorum........
'Nerdesin
tutsana beni,
unutsana beni,
unutulsana benden,
yeni ümitler açılsın içimden,
bıraksana beni,
ey yar… '
unutamamak ve unutulamamak var,bezginlikle yorgunlukla harmanlanmış bir gönül...satırlarda kalsın efendim,güzel yüreğinize umut çiçekleri bırakıyorum.Tebriklerim ve saygılarımla eserinizi antolojime alıyorum.
Umutlar sanki kuytularda ve yalnızlık bir süngü içimde…
bir utangaçlık bu,
kendine
bedenine…
... Okudum ikinci defa....
İçim kayıyor…
Ve
dünyanın haber yok…
Vuruldum umarsız sözlere...
Böyle de mi anlatılıyormuş aşk... Bilmiyordum ne güzel...
Kimsesizliğim hep yüzüme vurulan,
sen nerdesin ey yar,
nerdesin?
''Bütün kırbaçları bedenime vuran beden''…
''Bütün kırbaçları bedenime vuran beden''…
''Bütün kırbaçları bedenime vuran beden''…
''Bütün kırbaçları bedenime vuran beden''…
''Bütün kırbaçları bedenime vuran beden''…
takılı kaldım... Sonra tekrar okudum...
Sadece bir beni bilsen,
o
bile
yetecek
bir bilsen...
Anlatıyoruz, yazıyoruz, haykırıyoruz, yetmiyor yetmiyecek, yetmemeli, yetmesin ki, bu güzel şiirler hep devam etsin...
Eğiliyorum önünüzde... Harikaydı...
TÜM YORUMLAR (6)