Şu an kimsesizim, yarenlerden beri,
Gönül verdiklerimden ırak.
*
Yegane refikim, duruyor yanımda.
O da, titrek kandilim.
*
Gölgelerin oynaşmasında,
Dikildi bakışlarımın hizasına,
Eskittiğim, mazi dolu anlar.
*
Kandilim ve şahsım, bütünleştik bu karanlıkta.
*
O da benim misalim, her bir saniye akışta,
Tükeniyor, bitiyordu...
Kayıt Tarihi : 28.12.2025 22:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!