tahammülün sınırında olsam ne olur,
değişen bir şey yok...
kimsesizdim senli zamanlarda
yine kimsesizim...
yine siyaha çalar aydınlık günüm.
avuçlarımda tuttuğum,
bir hüzün yumağı vardı
kıvranırdım onu sardıkça
üfleyim dedikçe canım acımasın diye,
uçtu bahar çiçekleri gibi
içimde bir damla
kin tutacak vaktim yok.
bir kibrit alevi kadar kalbimde,
kıvılcımda yok
tarihim neyi yazacak
başıma taç ettiğimde yok.
dilimde doladığım bir hasret türküsü,
yol bekleyecek kadar gözlerimin öyküsü,
kimde neyim kaldı neyin tutkusu,
önüne geçilmeyen büyük öfkem
ve kalbimi siper edeceğim;
güçlü bir aşkta yok.
15:52 25.04.2016
Nuran KaracaKayıt Tarihi : 25.4.2016 23:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!