Acıyı ilâç edip, kırık kalbe bir doz,
Sabah, öğle ve akşam, yıllarca kullandık.
Neşeye söyleyin bu; elimdeki son koz.
Şarap gibi kuytuda, kimsesiz yıllandık!
Kayıt Tarihi : 27.8.2017 20:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!