Kimsesiz Yavruya Ninniler Söyle

Kimsesiz yavruya, ninniler söyle
Söyle de uyusun, uyusun yavrum
Şefkat et, sev okşa, birazcık eğle
Gözündeki yaşlar, kurusun yavrum

Uyanınca ilk söz, hep anne olur
Annenin kokusu, teninde durur
Bir mahzûn bakış var, sîneyi vurur
Gözündeki yaşlar, kurusun yavrum

Annenin yerini, hiç bir şey tutmaz
Adını andıkça, bir nefes yutmaz
Ömürler geçse de, kalpler unutmaz
Gözündeki yaşlar, kurusun yavrum

Yetimin hâlinden, yetimler anlar
Çileyle yoğrulmuş, körpe fidanlar
Feryâdı duyar mı, katı vicdanlar?
Gözündeki yaşlar, kurusun yavrum

Kimi eğlenirken, kimi de ağlar
Kimi de bağrını, dert ile dağlar
Kimi sûkut eder, kimi de çağlar
Gözündeki yaşlar, kurusun yavrum

Yetimler garipler, boynunu eğer
Mâsumlar günâhsız, melekmiş meğer
Bir tatlı gülüşün, dünyâya değer
Gözündeki yaşlar, kurusun yavrum

Unutma ki her dem, Mevlâ’m Kerîm’dir
Yüceler yücesi, Rahman, Rahîm’dir
Sevinçler kederler, her şey bizimdir
Gözündeki yaşlar, kurusun yavrum.

22 Kasım 2018-Kaletepe