Hayalleri gökte yüksekten uçan
Kimsesiz,perişan,yoksul garipler
Sanki bir gül gibi ömür solduran
Kimsesiz,perişan,yoksul garipler...
Vatan tutup göçer,nice ellerden
Medet umar,ılgıt esen yellerden
Kavrulup da geçer,yanan çöllerden
Kimsesiz,perişan,yoksul garipler...
Hayâlinde sürüleri sağılan
Umutları karanlıkta boğulan
Mirasları saman gibi dağılan
Kimsesiz,perişan,yoksul garipler...
Felekle yarışıp engeller aşan
Gam damlası ile dolup da taşan
Geçmiş kervanların peşinden koşan
Kimsesiz,perişan,yoksul garipler...
Sevdiği güzele yoldaş olmayan
Yaşarken,dünyadan bir tat almayan
Ömründe derdine çare bulmayan
Kimsesiz,perişan,yoksul garipler...
Mahmut Çelikgün'de, bunlardan biri
İyiliğe doğru gider ileri
Mezara sokulan hep diri diri
Kimsesiz,perişan,yoksul garipler...
1980.
Aşık Mahmut ÇelikgünKayıt Tarihi : 20.9.2013 22:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşarken,dünyadan bir tat almayan
Ömründe derdine çare bulmayan
Kimsesiz,perişan,yoksul garipler...
Yoksul ve gariplerin durumu bu dünyada kimi güler kimi ağlar hey gidi koca dünya
Nerede adaletin adaleti insanlara bırakırsan olacağı bu insanlar kendi çıkarlar peşinde
Adalet deyince çok insan gülüyor senin adalet demene bile kızıyor dünyada gariplere
Yer yok aralıkta sürünmekten başka çanda çıkmıyor sürün babam sürün
kalemine sağlık usta selamlar
TÜM YORUMLAR (1)