yetmedi mi
canıma kasttetiğin
çek kahpe mayınlarını
ayaklarımın dibinden hayırsız
bin defa bastım da
parça parça ettin yüreğimi
zavallı aklımı başımdan alan
gözlerin
ahh o kara gözlerin
beni benden çalıp mazime dalan
gözlerin
ahh o kara gözlerin
isyanını bana kus Gülizar
hiç affetme bağışlama beni
ateşlere at
sarsın bedenimi aptalça bir pus
seni ben intihar ettim ölümlere
sende beni vur
bakmadan ardına çek git
git gözlerimden
çek git
neyin varsa alarak benden
git Canefşan gitt
git yüreğimden
bir ağaç dalı olsam
şöyle grimsi
tütsü
yeşil yemyeşil yapraklarım olsa
bir kuş gelip dalıma konsa
türküler söylese bana
asice yağan bu yağmurla
karanlık bu gecede
bir yıldız kayar gibi
kayma yüreğimden yarrr
sensizlik kara kış
sensizlik zemheri soğuk
ne zamandan beridir
gülerken ağlamak kaderin oldu
ne zamandan beridir
o yufka yüreğine acılar doldu
ya yaşam
ya adına hayat denilen
köhne kavram
ne zamandan beridir
gülüne baykuşlar kondu ne zaman
bir off çeksem
dağlar titrer heybetinden
vazgeçtim kendimden
felekse neler görmedi ki elimden
feleğin çarkını ters döndürdüm
felek beni
ben feleği güldürdüm
felek beni
ben feleği öldürdümmmmm...
bir roman gibi
yazıldın hayatıma
yüreğime işkencelerini
kavgalarını
yalan sevdanı okumadan geçtim
görmezden geldim
yaralanmış bir yürekle geldim sana
hadi yarr
hadi kucak aç bana
yedi iklimin balından getirdim
hasretin özünden
ölümsüzlük sözünden getirdim
virane gönlümün sahibi sensin
şehadet bağlarında gülsün Cankuşum
gelirse içime senden dert gelsin
bir ömür boyu yüzün gülsün Cankuşum
açarken dalında gül yaprakların
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!