sabah sende doğacaksın güneşle sandım
çekerken perdeleri camdan
kendime kandım
yanılmışım
ışıl ışıl odama dolacaksın derken
meğerse çoktan terkedilmişim
gidiyorum
hasretin başımda duman duman
gidiyorum
artık sensiz yapayalnız geçecek zaman
gidiyorum
ağır bastı duygular
ağır bastı yarrr
beni
beni kalbimin en derin yerinden vuruyor hasret
yüzüm soluyor
kalbim sızlıyor
kaybettiğim düşlerimden
boşa giden yıllarımadır bu helbest
le le dayeee
perişan bum lı dınyaye
kışladı ince ince körpe yaşım
hayalin gözümden silinmez oldu
bitir bu hasreti ne olur Leyla
her günüm her anım bin kahır dolu
bitir bu hasreti bitir be Leyla
nice yokuşlardan aştırmadın mı
kaz mezarcı kaz
kaz daha derin
sona erer mi sanırsın
içimdeki kederim
nasılsa kıyısına varamadım
nasılsa bir buse konduramadım yanaklarına
yeşermesin ne olur
ne olur yeşermesin bu hasret ağacı
uyan Münevver
uyan da aç gözlerini
bir çiçek tutuştur hayatın ellerine
bir tatlı buse kondur yaşamın yanağına
intiharın eşiğinde iki sevdalı adam
biri birine sordu saat kaçta ölelim..?
görünce ben onları yerle bir oldu dünyam
biri birine sordu nerde nasıl ölelim..?
birinin ağzından çıktı bir sevda sözü
intihar çiçeğim oldun
miskal miskal bitirmek uğruna kara sevdamı
geçti vuslat treni çalıp son düdüğünü
bindinde gittin
ezdinde geçtin
hayal girdabında gezdirdin oyy yine yüreğimi
mutlu birgün göstermedin boşa geçti bak ömrüm
isyanim var kader sana,ne istedin sen benden
dert üstüne dert yağdın dertlerinden bak öldüm
isyanım var kader sana,ne istedin sen benden
kararttin gündüzümü aydınlatmadın birgün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!