Fakir olmuş. sahipsiz kabre gidiyor
Tabutu tutan üç kişi dördüncüsü yok
Koştum girdim altına dedim ölüm hak
Kabristan halkı üzgün dua ediyor
Omzumuzda mefta yaklaştık mezara
Baktım etrafa kimsesi yokmu acaba
Dedi garibim ne olur komayın ortada
Derinden yandı içim sarıldım meftaya
üzülme tekbirle korum seni kabire
bundan sonra rahat ol çekmezsin çile
sanki gülüyordu garip eli deydi elime
ALLAHIM bunun mekanını cennet eyle
Yazarı Cemil Gülal
Kayıt Tarihi : 17.3.2010 23:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
1992 yılında Ank. Yahyalar mezarlığında yaşanmış gerçek bir olay Noter tastiklidir
TÜM YORUMLAR (13)