Kimsesiz Mezar Şiiri - Fethi Akın

Kimsesiz Mezar

Yalnız bir taş, baş ucunda
Ne bir çiçek, ne bir dua.
Sessizlik örter toprağını,
Kim bilir kimdi, neydi hikâyesi?

Yağmur düşer usulca,
Kimi zaman bir gözyaşı gibi.
Rüzgar fısıldar isimsizliğini,
Unutulmuş bir hikaye gibi.

Ne bir el uzanır,
Ne bir göz arar orayı.
Kimsesiz bir mezardır burası,
Sessiz, yalnız, bir başına.

Belki bir anne, bir evlat,
Belki yarım kalan bir sevda.
Kim bilir kimdi burada yatan,
Kim duymuştu son sözlerini?

Ama bilir ki bu toprak,
Her can bir iz bırakır ardında.
Ve her kimsesiz mezar,
Birinin sessiz dualarında yaşar.

Kimsesiz mezar,
Yalnız değilsin bu dünyada.
Gökyüzü tanır seni,
Toprak sarar seni kollarıyla.

Unutulmazsın hiç,
Kimsesiz olsan da.
Çünkü her ruh bir yıldızdır,
Sonsuz karanlıkta.

21.08.2019- Fethi Akın