Ne bir çiçek bulunur, ne bir yazı taşında,
Ne de bir bayram günü, ağlayanı başında.
Çocuksu toprağını, otlar bürürken şimdi,
Kim bilir, öldüğünü, tam yirmi bir yaşında.
Tutuşan mağribi akşamlar gibi, yüreğin,
Kıpkızıl bir kor olup, yansa sabaha değin.
Ey, kendide bu yolun, yolcuları yetimler,
Gurbet de ölmüşlere bir Fatiha söyleyin.
Kayıt Tarihi : 2.8.2005 08:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!