Bazen içimizi üşüten bir nefeste,
arkamızdan esen bir rüzgarda,
zamansız gelen bir yağmurda.
Bazen gözlerimiz kapalıyken,
bir şeyler aşılanır ya içimize,
hani büyükler umut der ona,beklenir.
İşte onu bizden başkasının bildiği yok.
Gizli bir gücün sizi gidenlerinize götüreceğine,
mutlu uyatacağına inanmayın.
Büyütmeyin o minicik yalanı, kederi...
İstediğini vermeyin,beslemeyin,yenilmeyin.
Attığınız her adımda yok olursunuz yoksa.
O duyduğunuz ses,hani kimseye anlatamadığınız.
İşte onu sizden başkasının duyduğu yok.
Yaşatmamız için verildi bu beden.
Ondan üzmayin onu,yollara hapsetmeyin gözlerini.
Kayıt Tarihi : 5.10.2005 11:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyhan Sevgili](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/05/kimsenin-bildigi-yok.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!