ümüğüne tıkılmadan söz
koynuna sokulmadan düş
uyumalısın akça
duyduğun seslere aldırmadan
yalan cezasız kalmamalı
acısını duyurmalı bitmeden söz
kıyılarında kumlara resmini
çizmeli sulara daldırmadan
tavuk karanlığına çarpılmadan
soluğuna dalan ışık sızmalı
ucundaki acıya dokunmalı
kimseler yerden kaldırmadan
Kayıt Tarihi : 10.11.2009 23:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Zevkle okudum
Ant+10puan
TÜM YORUMLAR (1)