KİMSELER DUYMAZ
Umut var fakirin gözünde yaştır
Dökülüyor ama kimseler duymaz
Umut var garibin bağrında taştır
Sökülüyor ama kimseler duymaz
Bir garip hüzündür gönlüme çöken
Hasrettir gurbettir göz yaşım döken
Gönülde bahçeme gül değil diken
Dikiliyor ama kimseler duymaz
Sevdamız bitermiş demek ki bir gün
Bekliyor garibi yazık ki zor gün
Canım bedenimden her saat her gün
Çekiliyor ama kimseler duymaz
Latifin kalbine dolar ızdırap
Hayatı tükenir gençliği harap
Zehirler içime, sen kurtar yarab
Ekiliyor ama kimseler duymaz
11 OCAK 2005 SAAT: 18:00
NOT: ŞİİR PERİSİ GRUBUNUN ''UMUT ''KONULU HAFTANIN AKTİVİTESİ İÇİN YAZILMIŞTIR
Hıfzı ÖzbekmezKayıt Tarihi : 17.1.2005 14:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)