Hasrete aşina olmuş dillerim
Ben bana gölgeyim kimseler bilmez
Bir közde kavrulan pare ciğerim
Ben bana gölgeyim kimseler bilmez
Yıllar rakamlardan ibaret yığın
Vefadır ancak bir gönle koyduğun
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta