Çocuktuk,
Anneden, babadan,
Köpekten, hortlaktan,
Uymaca ve ecüncü’den,
Devler ülkesinden,
Büyüdük öğretmenden,
Korkmayı öğrendik.
Genç olduk,
Sevmekten sevilmekten,
Ölmekten öldürülmekten,
Askerden, polisten,
Ceberut devletten,
Devleti yöneten faşistlerden,
Birde;
Komünizmin gelmesinden,
Korkmayı öğrendik.
Kimse bize;
Güzel ahlakı,
Ulül emre itaati,
Allahtan layıkıyla korkmayı,
Düzgün yaşamayı,
Karınca gibi çalışmayı,
Vatansever olmayı,
Öğretmedi.
Ohh be...
Özgür'üm artık,
Kimseden korkmuyorum,
Allahtan başka....
H.Arpacı,1979,Ankara
Hasan ArpaciKayıt Tarihi : 14.11.2019 00:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Arpaci](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/11/14/kimseden-korkmuyorum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!