Kimseden gidemedim Şiiri - Kamile Kaynak

Kusurlarıyla sevdiğin, kusursuz gelir gönlüne.
Sevgin her şeyin önüne geçer, kabul edersin her halini.
Bilirsin ki sabır sevgiden gelir.
Ama sen hiç öyle içten sevilmezsin.
Hayat kanunu'dur bu yazılmasa da kitaplarda.
Çok seven her zaman çok canı yanandır.
Yani hep elde var sayılırsın.
İnsanlar hayatından gider, gelir.
Sen hep aynı yerdesindir.
Sanki bir sığınak gibi.
İnsanlar sende dinlenir, iyileşir ve sonra gider.
Sen hiç bir zaman giden olamazsın.
Sadece geride bırakılansındır.

Şimdi de aynısı oldu işte yine arkada kaldım.
Sanki kaçırdıgım bir yolcu treni gibi hayatım hep geç kaldım.
Ne kadar çabalasam da hiç yetişemedim.
Mutluluğa bir adım uzaktım ama o adımı bir türlü atamadım.
Yine birilerinin yokluğuna sürgün edildim.
Yalnızlığın en karanlık noktasındayım.
Duydugum her sese sağır.
Gördüğüm her yüzü yabancıyım.
Hatırımda kalan tek bir ses var.
Her seferinde içime bıçak gibi saplanan, içimdeki yarayı kabuk bağlatmayan.
Beni bu karanlığa mahkum eden tek bir ses.