Kimse yoktu Şiiri - Özcan Kurt

Karanlıklarda isyanda yalnızım,
Düştüm yaralarım çok, sızım sızım,
Rüzgar kırdı dalsız ve kanatsızım,
Ah ettim, ama, senden kimse yoktu..

Yollarda tek başınayım yoruldum,
Bilmem kaç kez yıkıldım da doğruldum,
Aranmadım, sorulmadım, ummadım,
Bakındım durdum, senden kimse yoktu.

Kendi halinde, oldukça mutluydun,
Ayağın basmıyor, hem uçuyordun,
Sevdim seni rolünü iyi oynuyordun,
O sahnede de benden kimse yoktu.

Özvecan