Kimse terk etmesin beni Şiiri - Hülya Ari

Gemim karaya vurdu firtinada
siginabilecegim bir ada
yok burada
bildigim her ada
düsler tarafindan terk edilmis
issiz ve sizili
zaman degismekte
az ve uz gitmekte
ellerim bagli
dillerim dagli
ayaklarimda prangalar
kokusu geliyor prangalardan
degismez yoksullugumun
sessiz yalnizligimin
hayirsiz cocuklugumun
günahlar ardinda kaldi yüzüm
ayni adreste birikir korkularim
gizli sevdam ve kaygilarim.

Gemime sevda sizdi firtinada
siginabilecigim bir ada
yok burada
düslerimde sevdim seni zamansiz
o zamanlar cocuk kadardik
firtinada yalvardik yakardik
affedicek insan bulamadik
zaman degismekte
az ve uz gitmekte
ben yalniz yürürüm
heidelberg düslerde
ben bir yalnizlik türküsü söylerim
heidelberg sessizce aglar ve aglar
yüregim kirgin
cocuklugum kayiplarda
bir varolus sancisidir bu artik
yeniden kesfetmek hayati
ne kadar anlamli ve anlamsizdir artik

ver elini günahlarim
kacalim bu batik gemiden
bir dogum sancisidir bu artik
agittir arkamizdan yakilan
ne kadar anlamli ve anlamsizdir artik.

Heidelberg sehrim benim
sen aglama paramparca
sevdami sende gördüm
firattim aska aktim
kalbim sende kaldi
yeter ki sen aglama
ben aglarim hepinizin yerine
bir sen kaldim benden yana
ne olur sen de gitme
kal benimle.

Gemime korku sizdi firtinada
siginabilecegim bir ada
yok burada
gitsem ayrilik ve hüzün
kalsam cöl basibozuk daglarda.
Üstelik zaman degismekte
icim acir firtinada
ben yalniz yürürüm
heidelberg düslerde.
Bir varolus sancisidir bu artik
bir dogum sancisidir bu artik
ne olur
artik kimse terk etmesin beni....

28.07.2007(Wieblingen)