Imgelerini seven adam Şiiri - Hülya Ari

Ellerindeki ayrintilardan tanirim,
bir de sesinden.
Sesi bana yapraklari cagristirir,
sonbahar hüznüyle dökülen.
Imgelerini seve adam,
simdi baska yerlerde,
yaslanmaya yüz tutmus,
-isin acisi bunu kendi de biliyor-
hangi yitik avin pesine takilmis,
ela gözlü ceylani kayiplarda.
Gölgeler arasinda yitip gitmis,
kahramanlari parmak izi
birakmamis geride
imgelerini seven adam
hangi cikmazda tökezlemis
hangi kuytuda kaybolmus.
Aska benzer birseyler var sesinde,
aska benzer birseyler var teninde.
Herneyin hayalini kurduysa,
burada ve bu takvimde yasamiyor.
Günler cogaliyor cogaliyor
ve
imgelerini seven adam
tuzdan buz oluyor.

13.07.2007 (Wieblingen)