KİMSE SİLEMEZ
Aklımın semaında, öyle yer etmişin ki
Hiç bir algı silemez, hâfızamdan ismini.
Mermere kazar gibi, kazmışım tâ kalbime!
Hiç bir silgi silemez, hâfızamdan ismini.
Ben seninle inşallah, muradıma ermişim
Gönül bahçesindeki, gonca gülü dermişim
Nice testlerden sonra, kararımı vermişim
Hiç bir olgu silemez, hâfızamdan ismini.
Bir dileğin var ise, çekinme benden dile
Sen de bir gün görmedin, her zaman çektin çile
Hart diskte kayıtlısın, format atılsa bile
Hiç bir ülkü silemez, hâfızamdan ismini.
Onun bana yaptığı, meğer sitemmiş, nazmış
Mevsimler döner durur, bahardan sonra yazmış
Aşkın mürekkebiyle, sevdâmızı O yazmış
Hiç bir bilgi silemez, hâfızamdan ismini.
Hele hele öyle ki, meşkin iniltisini
Hiç kimseler duymasın, köşkün iniltisini
Beni nâlân eyleyen, aşkın iniltisini
Hiç bir çalgı silemez, hâfızamdan ismini.
El pençe divan durur, kendini bana adar
Sevgiye engel olan, her şeyi bir bir budar
Hiç kimseden görmedim, ondan gördüğüm kadar
Hiç bir ilgi silemez, hâfızamdan ismini…
14/12/’11
Hanifi KARA
Kayıt Tarihi : 14.12.2011 20:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)