Kimse Satmaz Birader Şiiri - Mehmet Macit

Doymayan nefislere ömür yetmez birader,
İhtiyarlık insanı ihya etmez birader.

Titrer eli ayağı yoldan geçmek zor olur,
Küfürbaz sürücüye dönüp çatmaz birader.

Sabah sporu için yürür gider sahile,
Gönül koşmak ister de dizi tutmaz birader.

Bir dert olur varlığı, uzak durur evlatlar,
Sevgisiz kalan hayat böyle sürmez birader.

Demlenir semaverde tavşankanı güzel çay,
Koymayınca şekeri damak tatmaz birader.

Zorlaşır nefes almak ciğerler isyan eder,
Olmuş gece yarısı hala yatmaz birader.

Hatırlar gençliğini sevmek okşamak ister,
Bir an sarılır eşe düdük ötmez birader.

Sarmışsa eklemleri romatizma denen şey,
Girmesin bele ağrı, çıkıp gitmez birader.

Katılsa sohbetlere bön bön bakar yüzlere,
Duymayınca kulaklar kelam katmaz birader.

Oynar durur protez mümkün değil çiğnemek,
Bölünmemiş lokmayı boğaz yutmaz birader.

Düşer ise çenesi evden kovar köroğlu!
Aç kalsa da bedeni haset gütmez birader.

Sıkıntısı pek çoktur her gün doktora gider,
Derman bulsa birine derdi bitmez birader.

Yıkanmak ister canı seslenir yaşlı eşe,
Nasır tutmuş deriyi kese yontmaz birader.

Macit der: İhtiyarlık, çekilecek dert değil,
Çare gençlik aşısı, kimse satmaz birader.

05.05.2017
Dikili/İzmir