Kimse Kimseye Muhtaç Olmaz

Belki bugün açım
Belki yarın susuz ve mağdur
Ele bakan bir çocuk gibi
Fakat kimse kimseye muhtaç olmaz

Eli cebine uzanan birine bakabilir
Umutlu gözlerim
Sigara dumanına bile gıpta eden
Hislerim olabilir
Fakat kimse kimseye muhtaç olmaz

Merhabasız günüm de olabilir
Dostsuz kaldığım zamanlarda
Gözlerimde yaşlar da birikebilir
Hüznün telkinlerinde
Fakat kimse kimseye muhtaç olmaz

Tepeden bakılınca
Bir kast sistemi gibi
En altta kalabilirim
Soyluların kahkahaları dibinde
Fakat kimse kimseye muhtaç olmaz

Elbet bir gün bu beden toprağa düşer
Çok olur el uzatmak isteyen
Bil ki ölüler yalnız da göçer
Kimse kimseye muhtaç olmaz