Kimse Kalmamış Şiiri - Mahmut Urkaç

taze karlar yağmış akçiçek'in başına.
gezip eğlenecek kimse kalmamış.
gurbet elde bakan yoktur gözüm yaşına.
gözyaşım silecek kimse kalmamış.

ilkbaharda gelincikler açılır.
orak ayı ekinlerin biçilir.
bağında bahçende güller saçılır.
gülleri derecek kimse kalmamış.

dertliyim sözüm'hasretim sılaya'.
ağaca,ormana,bacı,anaya.
birgün gireceğim kara toprağa.
namazım kılacak kimse kalmamış