Kimse Bilmiyor Şiiri - Cangül Düşünceli

Hazan Mevsiminde Ömrüm
O Kadar Kırılgan O Kadar Hassas
Bi O Kadarda Gururlu
Fırtınalarla Bükülmeyen Dallarım
Esintilerden Korkar oldu
Yağan Kar Taneleri Umutlarımı Üşütmesin Dİiye
Sarılıp Kıracak Gibiyim Uudumun Kolunu Kanadını
Belli Etmiyorum Gün Görmemiş Anama
Saçındaki Ağlara Bi tanede Ben Eklemeyim Diye
Ama Bitiyorum Ben Kimse Bilmiyor
Avucumda Yaşama Hevesim Yavru Kuş Gibi Naçar
Sıksam Uçuvermesin Diye Ellerimden
Can Verecek
Biraz Serbest Bıraksam Gözü Başka Diyarlarda
Gidip Dönmeyecek
Ben O ince Çizgideyim Kimse Bilmiyor
Bir Ben Varım Bende
Birde Bolca Yaralarım