Anne Ben Ölüyorum Şiiri - Cangül Düşünceli

Doğan Güneş Işıkları Eritiyor Heveslerimi
Yakasına Yapıştığım Umutlarım
Elinin Tersiyle İtiyor Beni Buğulu Köşelere
İçimi Çürüten Kederlerim
Azraille Yoldaş Olmadan Gitmeyeceek Gibi
Anne Ben Ölüyorum

Ayaklarım Yere Basmıyor
Dizlerimin Üstündeyim
Omuzlarımdaki Vuslat Bilmez Hasretlerimin
Ağırlığıyla Doğrulamıyorum
Önümde Taze Yaşanmaya Hevesli Günler Varken
Ben Ölümü Düşünüyorum
Hangi İsyanımdan Kalan Bu Ölüm
Anne Ben Ölüyorum

Yarı Yollardamı Kalacaktım Böylle
Bu Babamın Bedduasımı Anne
Onuda Bi Özledimki Sorma
Daha Bol Acılı Şiirlerim Vardı
Yüreğimden Damlayan
Kalem Kağıt Küsmesin Bana
Ama Çok Yaşatmayacak Bu Zehir
An Be An Yok Ediyor
Anne Ben Ölüyorum

Sana Verdiğim Sözler Dudağımda Donacak
Seni Rahat Ettirecektim
Ne Yarının Kaygısı
Ne Ekmek Korkusu Olacaktı
Üzgünüm Kırgınım Yorgunum
Yüreğim Mahşer Yeri
Bütün Duygularım Kaçıyor Gibi Ecelden
Ödenmez Hakkını Helal Et
Anne Ben Ölüyorum