Herkesin neyi sevdiğini bilirim ama,
Kimse benim neyi sevdiğimi, ne hissettiğimi sorgulamadı.
Herkes geceleri neden uyumuyorsun? dedi,
Kimse ne derdin var da uyuyamıyorsun demedi.
Şiirler yazsam da kimse gönülden dinlemedi.
Derdimi anlatmaya çalıştım defalarca.
İstediğim en azından ruhuma dokunmanızdı, çok gördünüz.
Sizleri mutlu ederken benim mutsuzluğumu görmediniz.
Acılarım bedenimi yakıyordu, söndürmediniz.
Donuyordum, biriniz bile ısıtmadınız.
Gözlerimden akan yaşlar yağmur olup yağıyordu,
Kara dönse de acılarım, sizler ne hissettiğimi anlamadınız.
Ne çiçek açan baharım vardı benim,
Ne de sonbaharın gazel döken ağacım.
İçimde kopan fırtınaları kimse görmedi.
Sessiz çığlıklar içinde kaybolsa da gözyaşlarım.
Kayıt Tarihi : 21.9.2024 23:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!