Geri dön desem de dönmez o yıllar,
Maziyi getirmez güzel anılar,
Gülermiş hep yüzüm öyle diyorlar,
Ağlayan kalbimi kimse bilemez.
Hayaller dolanıp beni bulunca,
Gözlerim maziye yine dalınca,
Duvarlar üstüme gelip durdukça,
Sızlayan kalbimi kimse bilemez.
Ellerim uslanmaz arıyor elini,
Olsa da hissetsem o gül tenini,
Kimse de bulamam güzel sevgini,
Kavrulan kalbimi kimse bilemez.
Neye yarar hayat toz pembe olsa,
Yedi cihan önümde hazırda dursa,
Mevsimler baharda çakılı kalsa,
Sararan kalbimi kimse bilemez.
Bir ömür hasretine katlanacağım,
Gülsem de içimden hep ağlayacağım.
Ellerin olsan da ben olmayacağım.
Sarsılan kalbimi kimse bilemez.
(Ankara 2005)
Evren DalgıçKayıt Tarihi : 4.2.2005 23:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!