Kimse Şiiri - Gamze Şahin

defalarca “birini anlamak için, o olmak gerekir.” demiş olmama rağmen,
“ne olursun beni anla! ” diye yalvardı.
o gün, ilk defa kendimden ayrılıp,
kendimi tamamen bir kenara bırakıp,
o olmaya karar verdim.
önce yazılarımı, sonra parmaklarımı bıraktım.
kokumu, tenimi, sesimi,
en sevdiğim kitabı bıraktım.
kendimi büsbütün ona adadığımda,
başlı başına ondan ibaret olduğumda,
“seni anlıyorum, seni çok iyi anlıyorum! ” diye bağıra bağıra karşısında ağladığımda,
“hayır. beni hiçbir zaman anlamayacaksın.” dedi ve gitti.
değil arkasına bakmak,
giderken elleriyle gözlerini bile silmedi.
bir daha ne kendim olabildim,
ne o,
ne de bir başkası.