Kimseye ait değilmiş gibi
yaşadığın hayatın içinde,
kopuk kopuk parçaların,
sancıların solup gider
tuhaf iklimlerde.
Sert dokusunu duymak hayatın
iki çift sözdür bazen
ya da söylenmeyen,
uyanıp da söylediğin
kendine, kayıp zeminde
unutulmuşsun zaten.
Tutunmak belleğin parıltılarına,
yoğun hissedişlerin kapısı,
Zor bir zeminse dünya. Gene de
sen sıkı bas bahtına.
16/05/2011
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 16.5.2011 06:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!