Kimliksiz sobe duvarları

sensindir susarken bölünen o salaş duvar
sahipsiz şehrin bordasında

hep kuşlardan yana şanssız
gurbet kokanların gölgeleriyle istiflenen

yıldızlar düşüp parçalanmış vakitli vakitsiz üzerine
sarhoş iklimler kusuyor günahlarını söylencelerine

küflü taş yontuğu yüzün
ihbar edilen seherlerdeki eşkıyaların voltalarından

kil kokulu banknotlar gibi
uyurken durup durup seyrediliyor kederlerin

-ki -ulanan katarlar yığışırken gurbetlerine
kulaklarda vardiya sonu çınlamaları
acı ve şaşkın

sen tırpanlanmış gözlere inen karanlık barikat
yasak aşk öpücüklerinden oluşan zor çözümlü sudoku
kimliğin hangi yankılarla savrulmuş-
ölü zamanların kül/t toyluğudur senin