Kimliksiz Aşk... Şiiri - Uğur Deniz Ülkegül

Bana öyle bakma
Ben değilim suçlusu yalnızlığın…
Eskimiş cebimizdeki gülüşler,
Hükmü bile yok şimdi gözyaşlarının…

Biliyorum kızıyorsun yokluğuma,
Alıp başımı gitmelerime zamansız,
Kızıyorsun biliyorum, suskunluğuma,
Ve inadına sevişime böyle seni,
Serseri yürek dokunuşu gibi,
Kuralsız oluşuma…

Oysa “hiç bir yerdir” molasında durduğum,
Neye dokunsam, kaybolur hayalin,
“Bir sensizlikten, diğer bir sensizliğe”
Yol alışlarımda tükenir sana yorgunluğum…

Gitmek değil benimkisi,
Belki kalmak sancısı,
“Arada…”
Yani ne orada tutuşturur
Ellerin ellerimi,
Ne burada…

Bana öyle bakma,
Ben değilim suçlusu bu uzaklığın…
Yazılmamış mektup hükmünde sözler,
Nedendir bilmem, bana sorma,
Yazgımız olmuş sanki bütün mesafeler…

Ve seni düşünürüm bir vakit,
Sabahın üçü,
Beşinci sigaranın dumanı…

Ve sana üşürüm bu vakit,
Soğur yazdığım harfler,
Düşünürken yalnızlığını…

Seni sevmek,
Dost olabilmektir karanlıklara…
Ve bütün uzaklıklara,
Yakın olabilmektir…

Kavgasız yenilmektir belki,
Çölde bir gül olup pervasız,
Susuz yaşayabilmektir…

Kurşunsuz ölmektir savaşta,
İçine gömmek can acısını,
Ve yarasız kanayabilmektir…

Özlemektir seni sevmek,
Randevusuz tesadüflere gebedir,
Ölesiye sevişmek…

Dalıp gitmektir gökyüzüne,
Ve güvenmektir sözüne,
Sormadan bilebilmektir…

Anlamaktır seni sevmek,
Alışmaktır kaş çatışına…

Bilmektir sen olmayı bende,
Kulak vermektir kalp atışına…

Bana öyle bakma güzel,
Ben değilim suçlusu bu olmazın…
Ertelenmiş düşlerdeki yalazın,
Kuytusunda ısınır bu el…

Bak yine sen kokuyor şiir,
Radyoda ince saz,
Memleket havası,
Bir ses, bir söz,
Bir gazel…

Aklımda yine gözlerin,
Yokluğuna inat…
Kıvrımında kaldı dudağımın,
Islaklığı…
Sıcaklığı…
Öpüşlerinin……