Ben aşkın oduyla, böyle yanarken,
Kimlerin koynunda uyanıyorsun.
Gerçeği görmeyip, sana kanarken,
Kimlerin koynunda uyanıyorsun.
Benim hayatta tek, tuttuğum koldun,
Terk edip herşeyi, gittiğim yoldun,
Lütfedip merhaba diyemez oldun,
Kimlerin koynunda uyanıyorsun.
Ne kadar kolaymış, terk etmek sana,
Gönülden,gönüle,çark etmek sana,
Zormuş bu sevdayı, fark etmek sana,
Kimlerin koynunda uyanıyorsun.
Saklarım diyordun, attın gülümü,
Güzelim çektiğim,aşkın zulümü,
Bana aratıyor, artık ölümü,
Kimlerin koynunda uyanıyorsun.
Zor geliyor bana, böylesi çok zor,
Dün bir kıvılcımken, aşkın oldu kor,
Gönül diyor akla, git bir daha sor,
Kimlerin koynunda uyanıyorsun.
Kayıt Tarihi : 17.7.2009 09:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gönülden,gönüle,çark etmek sana,
Zormuş bu sevdayı, fark etmek sana,
Kimlerin koynunda uyanıyorsun.
müthiş dizeler.Zaten yazmışsınız üstadım hangi aşkta ayrılık olmaz diye.Umarım giden gitmiştir ama başka yerde değil sizin bulacağınız yerdedir.Saygılar...
Çok güzeldi şiiriniz,onu tam puanla kutladım.
Size de gönül dolusu saygılar...
Ünal Beşkese
namık cem
TÜM YORUMLAR (5)