Kimlere mahküm etmişsin o yüreği

Yüreğinin mahkümiyetini yüzünde görüyorum
İçinde bir şeyler var rahatsızlık veriyor sana
Anlatmak istedikleini belki dudaklarında görmüyorum ama gözlerin anlatıyor
Caresızlığını stresınle yansıtıyorsu

Yanında tek ben olsam bile sevginin kırılmış dallarında yağrağı yeşertmek ımkansız
Her gecen günle beraber yok oluşun acılarını yaşadığını biliyorum
Vıjdanen rahatsız oluşun suskunluğunu gözlerınde göruyorum
Bir ucurumun kenarinda kendini boşluğa birakacak kadar umutsuz ve terk edilmişsin

Seni sevenler yüreğini değil bedenini sevdiklerini görmesemde duygularımla hissedıyorum
Bir yüreğin acılarını anlamak için yakın olmak gerekmez sevmek yeterlıdır
Ben o imkansız yüreğine talıp oldum
Sorguladım kendımı o yüreğin içinde yanlızlığımdan başka bir şey göremedım

Günler gecıp gidiyor hala ulaşamadığım yıldızlar kadar uzaksın
Umutsuz bir yaşamın içinde yarınları arama başını dık tut gökyüzüne bak
Ancak bana yakınlığını güneşin yüzündekı sıcaklığında bulursun
Kimi zaman yazdıklarıma cevap vermiyorsun seni anlıyorum konuşamıyorum

Yanlışlara yanlışlarla karşılık vermek umutları tüketir sevdiklerinide üzer
Satırlar boş kalır sana yazılan şiirler susar kimler konuşur bilirmisin ıhanetler
Ayrılığın adını ne sen nede ben koyar olurum giden gider
Yüreğini bile kaybedersın boş bir bedenle kaldiğini sana birileri hatırlatır mutlaka

İyi düşün yaşamin içindeki gercekleri gökyüzü her zamann güneşli olmuyor
Bulutlarin ağladığını hissedersen beni anlarsın
Her yağmur yağdığında hatırla beni ben o yağmurun içindeyim
Hayatın içindeki gerçekleri görmek için birilerine mahkum olmak gerekmez