Kimler Utanmıyor Şiiri - Nevzat Dağlı

Utanmazlık modadır, ikiyüzlü insanlar,
Yüzünün bir yanıyla gülenler utanmıyor.
Durum yürek yakıyor, bunu görenler anlar,
Ağlanacak halleri bilenler utanmıyor.

Namuslu namussuzu gözlerinden tanıyor,
Düzen böyle kurulmuş, yine ona kanıyor.
Patronu hırsız ise işçisi utanıyor,
İşçinin emeğini çalanlar utanmıyor.

Toplu pazarlıklarda yandaş sarı sendika,
Zam ister gibi yapıp, boşuna atar caka.
Sonuçta veriliyor minnacık bir sadaka,
Sözlerinin altında kalanlar utanmıyor.

Devleti kemirenler yemiş yemiş patlamış,
Nerde bir makam görse üzerine atlamış.
Paralel hainlerde ar damarı çatlamış,
Emperyalist uşağı yılanlar utanmıyor.

Mazlumlar zalimlerce sıkılırken preste,
Zulmü alkışlayanlar tutuluyor vareste.
Savuruyor atıyor kürsülerde kereste,
Marangoz hatasıyla gelenler utanmıyor.

Liyakata boş veren yandaşla çalışıyor,
Yeteneksiz yüzünden hataya alışıyor.
Tencere yuvarlanıp kapakla buluşuyor,
Her işe yandaşları alanlar utanmıyor..

Siyaseti teröre teslim eden pişkin var,
Teröristin sözüyle yola giden pişkin var.
Irkçılığı gizleyip kinler güden pişkin var,
Yurdunu parça parça bölenler utanmıyor.

Vizyonum geniş diyen dar açıdan görüyor,
Uluslararasında rekabete giriyor.
Önce bir efelenip sonra ödün veriyor,
Tüm dünyaya madara olanlar utanmıyor.

Kurtuluş Savaşı’nı küçük göreni gördük,
Cumhuriyet üstüne leke süreni gördük.
Çağdaşlık devrimini ezip, yereni gördük,
Atatürk’ü her yerden silenler utanmıyor.

Düşünene kafirdir diyenler sıkılmıyor,
Tarikatı satışa koyanlar sıkılmıyor.
Oruçsuz iftarlarda yiyenler sıkılmıyor,
Gösteriş namazları kılanlar utanmıyor.

Yanmaz kefen bezini pazarlayan dinci var,
Camide cemaati azarlayan dinci var.
Büyüler yapıp bozup nazarlayan dinci var,
Muska satıp yolunu bulanlar utanmıyor.

Lüks taşıtla geziyor Ortaçağ özleyenler,
Laikliğin düşmanı saltanat gözleyenler;
Umurlarında değil ağlaşıp sızlayanlar,
İnsanı insanlıktan yolanlar utanmıyor.

Mevlana gibi oldum, gönlüm emir veriyor,
Dilim korkup gizliyor, keskin sözler eriyor.
Gerçekler gizlenince ahlak, namus çürüyor,
Kuyrukları görünen yalanlar utanmıyor.

Utanmazın yüzüne aynalar tutan Nevzat.
Zülfüyare dokunan sözleri yutan Nevzat,
Utanmazlar yerine sen bari utan Nevzat,
Üzerine köpeği salanlar utanmıyor.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat