Kimler Özgür Şiiri - Nevzat Dağlı

Özgürlük yok diyen yalan söylüyor,
Her türlü naneyi gevenler özgür.
Yoksul piyangoyla gönül eyliyor,
Çalmayı, çırpmayı sevenler özgür.

Halkını soyanlar basmıyor faka,
Yan gelip yatıyor, satıyor caka.
Sendika iğdiştir, emek tukaka,
İşçiyi işinden kovanlar özgür.

Hayın, suç örtmede olmuştur usta,
Ağzı laf yapıyor her bir hususta.
Halkı savunanın gözü mapusta,
Hırsızı, katili övenler özgür.

Onur, namus, ahlak demode şeydir,
Küresel kimlik bul üstüne giydir.
Türküm demek ayıplanır epeydir,
Her gün ulusuna sövenler özgür.

Maganda, kapkaççı toplumda şandır,
Sen yurttaş olmakla kendini kandır.
Sokakları zorba tuttu çoktandır,
Dövülen suçlanır, dövenler özgür.

Terörist yurttaşa kimlik soruyor,
Caddeye bombalı tuzak kuruyor.
Sorumlu bunlara bakıp duruyor,
Yolları kazanlar, yuvanlar özgür.

Vatanın bağrına dayandı kama,
Güvenlik yırtıldı tutmuyor yama,
Rejimi koruyan uyanır ama,
Lakin yıkmak için ivenler özgür.

Sarayla, uçakla arttı fiyaka,
Yoksullar çoğaldı göz baka baka.
Kat kat oldu şimdi sosyal tabaka,
Taban eziliyor, tavanlar özgür.

Sen çalış çabala bir takdir gözet,
Şarlatana olur ikram ve izzet
Bilimde, irfanda kalmadı lezzet,
Tadı veren çöpte, yavanlar özgür.

Kifayetsiz yandaş her söze atlar,
Ayyuka çıkmıştır kırılan potlar.
Muhalif çanına tıkandı otlar,
Muktedir yanağı ovanlar özgür.

Yobazlar taktılar anayasaya,
Laiklik koydular şimdi masaya.
Yurdunu sevenler düştü tasaya,
Cumhuriyet ezen havanlar özgür.

Özgürlük düşmanı yazdı fermanı,
Uyanan gençlikte kesti dermanı;
Ekine kıyarak yaktı harmanı,
Emeği kül eden düvenler özgür.

Çağdaş bahçelere moloz döktüler,
Sapık bahçıvanla filiz yaktılar.
Laleyi, sümbülü, gülü söktüler,
Ayrıklar, dikenler, çövenler özgür.

Sahada hakeme saldıran özgür,
Harama kepçeyi daldıran özgür.
Huzuru ortadan kaldıran özgür,
Bal yapmaz arılı kovanlar özür

Nevzat bitir sözü kanun uyanır,
Bir muhbir duyar da sesini tanır.
Adalet yanılır suçlusun sanır,
İşleri başından savanlar özgür.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat