Hani dünya benim diyen,
Hani doymaz gibi yiyen,
Dön de bir bak mezarlığa,
Onlardır yerde çürüyen.
Pişman olan adama bak,
Yakın olmuş ona toprak,
Aklı olan insan bilir,
Yere düşer sarı yaprak.
Hani kimler ne götürmüş,
Kim ayakta kim oturmuş,
Dünya benim diyen zalim,
Meğer kötüden kötüymüş.
Kayıt Tarihi : 1.3.2013 15:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!