Kimler Binmiş Atına Şiiri - Ozan Efe

kırda ağlayan
soluk gülün rengine
yıldız çağlayan
seviye koş tadına

dostluk nerede
sevgiyle harmanlanmış
üzgün denizde
can coşunca yadına

zalim elinde
yaşamak haram oldu
yürek acıdı
kan koktu yel adına

yaralı gönül
yan gidip gelmeyene
dönse göremez
saramaz kadına

sabah olmuyor
geceler zindan gayrı
et tırnak ayrı
gelindi yol çatına

karanlık gece
sabahına gelincik
kanlanmış gözde
kimler binmiş atına

1103107denizli