Kimisi Şiiri - Binali Özdemir

Kimi devlet dışardan işçi alır,
Birde iş için takla atana bak.
Kimisi sömürülür zor nefes alır,
Birde hortumunu daldırana bak.

Kimisi ekmek ararken ar eder,
Kimi helalinden satar kar eder,
Kimisi de korkar ki zarar eder,
Birde haksız yere kazanana bak.

Kimi boşuna okumuş iş bulmaz,
Kimisi çalmak ister fırsat olmaz,
Kimi evsiz, kira parası bulmaz,
Birde köşkte, saraylarda yatan bak.

Kimi baklava çalar hapis yatar,
Kimisi yıl boyunca oruç tutar,
Kimisi bulsa çiğnemeden yutar,
Birde dışarıdan havyar alana bak.

Kimi çöplük kokusuna katlanır,
Kimi servet edinmeyle aldanır,
Kimisi de açlığından sallanır,
Birde o yargılanan ‘bakan’a bak.

Kimisi çiftçidir, ektiği bitmez,
Kimisi hayvan besler o da yetmez,
Kimisi çobandır, evinde yatmaz,
Birde yatakta keyif çatana bak.

Kimisi memurdur, maaşa bakar,
Kimi işçi az bir ücrete takar,
Kimisi esnaftır, siftahsız kapar,
Birde çalıp yükünü tutana bak.

Kimisi intihara kucak açar,
Kimisi de şaşırmış kalmış naçar,
Kimi çocuğunu bırakır kaçar,
Birde oğluna gemi alana bak.

Kimisi der ben kazandım sen tattın,
Kimisi der helale haram kattın,
Kimisi der ben çalıştım sen yattın,
Birde dürüstlükten dem vurana bak.