İnsanlar bozulmuş, kul belli değil,
Akardiyon bozuk, tel belli değil,
Çiğdem çiçek, açmış gül belli değil,
Kimine güvenim bu insanların.
Allah emri arka planda kalmış,
Çoğuları dünya malına dalmış,
Gerçek mümin sade birkaç kul kalmış,
Kimine güvenim bu insanların.
Aynı olmuş, hacılar ve hocalar,
Fırsat bulsa aynı yana kaçalar,
Tütmez olmuş eski tüten bacalar,
Kimine güvenim bu insanların.
Yaşlandıkça mal mülk hırsı artıyor,
Hatalar da sevapları örtüyor,
Şeytan daima da ona dürtüyor,
Kimine güvenim bu insanları
Kayıt Tarihi : 12.1.2010 19:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

gönül pınarınız hep çağlaya seller gibi inşallah.
saygılar.
TÜM YORUMLAR (1)