Ağır ağır yürüyordu zamanın koridorlarından,
Ağır ağır kokular geliyordu karanlık derinlikten,
Bir ürperti yakalamıştı onu derin sessizliğin içinden,
Emin değildi artık gitmek istediğinden,
Adımları ileri,
Zihni geri gidiyordu zaman içindeki belirsizlikten,
Sustu...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta