Şimdi gölgesi olmayan acıların şafağında.
Düşerken gölgem hava ağır, toprak ağır.
Bedeli elbet olacak çökecek gök kubbe unutma.
Sineye saplanır da acı olmaz mı bu bağır.
Benden öncekilerin aldığını alamıyorum artık.
Yağıyor üstüme bana düşen tek sabır.
Kandıkça hayretler içinde kalışım aptallık.
Aptal tilkiye kandığım benim için son sınır.
Ölümden korkum yok oldu bende artık.
Çoğunun tükettiği yok ettiği unuttuğu.
İçimdeki insan mı tahammülü bu hayvanlığa.
Bu kadar aşikarken düşmem mi mübalağa.
Kenan Gezici 27/12/2024
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 30.12.2024 13:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!